कोल्हापुर मध्ये मलकापुर या गावात आबाजी चा भरपूर दबदबा होता, आबाजीची गावात १०० ऐकर जमीन होती. १०० ऐकर जमीन वेगवेगळ्या टप्प्यात होती, तसा आबाजी गुंटामंत्रीच होता. आबाजीच्या शेतात बरेचसे मजदूर काम करत होते. आबाजी उन्हाळ्या मध्ये काही जमीनी वय कोणतेच पिक घेत नव्हता, आणि काही जमिनी वर घेत होता. आबाजीला रंन्डीबाजीचा खुप नाद होता. गांवातल्या भरपूर बायका आबाजी झवुन बसला होता. आबाजीच लग्न अजून झालं नव्हत, त्याच वय ३० वर्ष होत. दिसायला आबाजी खुप रूबाबदार होता, मर्दानी मिश्या, कसरती शरीर, धिप्पाड छाती. आबाजीच हे रूप बघुनच गावातल्या काही बायका स्वताहूनच आबाजीच्या खाली पसरत होत्या. आता मी खरी कथा चालु करतो
उन्हाळा चालु होता त्यामुळे खालच्या गावातल्या नदीचे संपूर्ण पाणी अटल होत. तस वरच्या गावातल्या नदीला भरपूर पाणी होत. गावातली सर्व लोक अंघोळ करायला, जनावर धुवायला, धुने धुवायला वरच्या नदीवर जात असत. ज्या लोकांच्या शेतात विहीर होती ते विहीरीवरच अंघोळ करत असत. तस आपला आबाजी दिलदार माणुस होता त्याच्या शेतात लांब लांब अश्या ७-८ विहरी होत्या, त्यामधल्या २-३ विहीरीच पाणी वापरण्याची परवानगी आबानं गावकर्यानां दिली होती. आबा नेहमी त्याच्या शेतातल्या शेवटच्या विहीरी वर आंघोळी साठी जात असे.
एक दिवस आबा त्याच्या शेतात आंघोळ करून बाजुला असलेल्या आंबाच्या झाडाचे आंबे खायला जातो, आंबे खाऊन झाल्यावर आबा परत विहीरीवर निघतो. विहीरीच्या थोड जवळ आल्यावर आबाला गाणं गुनगुनन्याचा आवाज येतो. आबाला कळतं कि कोण तरी विहीरीवर आंघोळ करतय. आबा एका झाडा माग लपून हळुच डोकावतो तर आबाला त्याच्या डोळ्यावर विश्वासच बसत नाहीं. समोर एक २० वयाच्या आसपासची सुंदर तरूणी आंघोळ करत होती. ती फक्त परकर वर होती बाकी ब्लाउज आणि साडी काढून ती अर्धनग्न अवस्थे मध्ये आंघोळ करत होती. आबा नीट लक्ष देऊन तिचा चेहरा बघतो आणि मनातल्या मनात बोलतो “च्या माईला ही तर पारू आहे, बघता बघता ही ऐवढी मोठी झालीये आज तर हिचा बाजारच उठवतो”.
पारू ही एक गावातली २० वर्षीय सुंदर तरूणी आहे. दिसायला जेवढी सुंदर आहे तेवढीच तिखट मिरची आहे. आबा गपचुप लपून तिच्या नग्न सौंदर्याची मजा घेत होता. पारू हळुहळु तिच्या टरबुज सारख्या स्तनांवर पाणी टाकत होती व मध्ये मध्ये दोन्ही हातांनी स्तन चोळत व दाबत होती. हे सर्व दुश्य बघुन आबाजीचा सोटा पाईजमाच्या आत काठी सारखा कडक झाला होता. आता पारू हळुहळु तिच्या मोठ मोठ्या स्तनांवर साबन लावुन ते जोरजोरात घासुन स्वच्छ करत होती. नंतर ती स्तनांवर पाणी घेती व सर्व साबन धुवुन काढती, आता तिचे स्तन सोन्यासारखे चमकत होते. हे सर्व बघुन आबाजीचा सोटा तर ताठ झालाच होता पण त्याच्या तोंडाला खुप पाणी सुटल होत. स्तन स्वच्छ केल्यानंतर ती हळुहळु पोटावर हात फिरवत खालपर्यंत येती व तिचा परकर मांड्यापर्यंत वर घेती व गोर्या गोर्या मांड्या पाण्याने धुवायला सुरूवात करती. नंतर पारू रंगात येती ती उभ राहुन इकड तिकड कोण आहे का यावर नजर टाकती, लांबपर्यंत तिला कोणच दिसत नाही. आबा झाडामाग लपला असतो त्यामुळे तिला तो दिसत नाही. लांबपर्यंत कोण नाही दिसल्यावर पारू तिच्या परकरची नाडी सोडती व परकर काढुन बाजुला ठेवुन देती. पारू आता पूर्णपने नागडी झाली होती, आबाच लक्ष तिच्या काळ्या काळ्या शेट्टांनी भरलेल्या योनिवर जात. आबा सुद्धा त्याच्या पायजम्याची नाडी सोडतो व त्याचा १० इंच मोठा सोटा बाहेर काढुन हातात धरतो. पारू पाय पसरवुन खाली बसती आणि तिच्या शेट्टांनी भरलेल्या योनिवर साबन लावती व पाण्याने धुवुन योनिसुद्धा स्वच्छ करती. योनि धुवुन झाल्यावर ती योनिवरून हात फिरवयला लागती व तिच एक बोट तिच्या योनित आत घालती, तिच बोट योनित घुसल्यावर आपोआप तिचे डोळे बंद होतात. आता पारू हळुहळु तिच बोट आत बाहेर करायला सुरुवात करती. तिचे डोळे अजुन सुद्धा बंद होते व बोट योनित आत बाहेर करत होती. आबाला आता कामवासना सहन होत सहन होत नव्हती, आबा पारूचे बंद डोळे बघतो आणि हलक्या पाऊलांने तिच्या जवळ जातो. आबा आता तिच्या जवळ थांबला, त्याचा मोठा लाट सोटा तो हातात धरून पारूकडे पाहत होता. पारूला कोण तरी जवळ आल्याचा भास होतो, व ती डोळे उघडुन बघते तर तिच्या डोळ्यासमोर आबाचा मोठा लाट सोटा असतो. अचानक आलेल्या आबाला पाहुन पारूच्या तोंडातुन एक किंचाली निघती, पारू पटकन जवळ पडलेल्या परकरने स्वताच अंग झाकण्याचा प्रयत्न करती
आबाला आता कामवासना सहन होत सहन होत नव्हती, आबा पारूचे बंद डोळे बघतो आणि हलक्या पाऊलांने तिच्या जवळ जातो. आबा आता तिच्या जवळ थांबला, त्याचा मोठा लाट सोटा तो हातात धरून पारूकडे पाहत होता. पारूला कोण तरी जवळ आल्याचा भास होतो, व ती डोळे उघडुन बघते तर तिच्या डोळ्यासमोर आबाचा मोठा लाट सोटा असतो. अचानक आलेल्या आबाला पाहुन पारूच्या तोंडातुन एक किंचाली निघती, पारू पटकन जवळ पडलेल्या परकरने स्वताच अंग झाकण्याचा प्रयत्न करती. पारू आबाकडे रागानं बघती आणि बोलती “ऐ फुकणीच्या लाज वाटत नाही का बाई माणसाला आंघोळ करतानी बघताना”. त्यावर आबा बोलतो “वा गं म्हशे माझ्या शेतात येउन आंघोळ करती आणि मलाच शिव्या देती का, चोराच्या उलट्या बोंबा”
पारू खुप घाबरलेली असती ती हिम्मत करून आबाला बोलती “मी रोज इथंच आंघोळ करते”
आबा: “वा म्हणजे रोज माझ्या शेतात ऐवढ सुंदर पाखरू येत आणि मला माहितच नाही”
आबा पारूच्या हाताला धरतो आणि जोरात स्वताकड ओढतो, तस पारूनी अंग झाकण्या साठी घेतलेला परकर निसटुन खाली पडतो व पारू पुन्हा नागडी होती. पारू घाबरून थरथर कापत होती, ती घाबरत आबाला बोलती “आबाजी हे काय करताय सोडा मला, कोणी तरी बघितल्यावर मला गावात तोंड दाखवायला जागा राहणार नाही”. आबाजी तिला कुशीत घेतो आणि बोलतो “तुला चांगलच माहितीये कि माझ्या शेतात या बाजुला पाय ठेवायची कोणाची हिम्मत नाहीये, म्हणुन तु ऐवढी बिनलाज्या गत नागडी होउन आंघोळ करत होतीस”. पारू आबापासुन सुटण्याचा प्रयत्न करत आबाला बोलली “आबाजी माझी चुकी झाली, सोडा जाऊन द्या मला”.
आबा: “नाही तुझ्या सारखं पाखरू सारखं सारखं नसत घावत, आता मी तुला झवल्या शिवाय सोडणार नाही”. पारू रडयाला लागती आणि आबाला विनवण्या करू लागती, पण आबा तिच काही एक ऐकत नाही आणि तिला उचलुन आंबाच्या झाडाजवळ घेऊन जातो. तिथ एक गवताच्या पेंडीचा धिगारा असतो, आबा पारूला त्यावर झोपवतो आणि तिच्या अंगावर चढतो, पारू रडत रडत आबाचा विरोध करत होती “आबाजी सोडा मला, अस नका करू माझी अब्रु नका लुटु सोडा मला”. पण आबाच ती काय बोलतीये त्याकडे लक्ष नव्हत.आबा पारूच्या पायावर बसतो आणि तिचे दोन्ही स्तन हातात घेऊन कचाकच दाबायला सुरूवात करतो, पारूच्या तोंडातुन जोरात आवाज निघतो “आईगं मेले” आबा आता पारूचा डावा स्तन तोंडात घेऊन चोखायला सुरूवात करतो, पारू तिच्या हाताने आबाला ढकलायचा प्रयत्न करत होती आबा त्याच्या हाताने पारूचे हात घट्ट दाबुन ठेवतो आणि एक एक करून तिचे दोन्ही स्तन तोंडात घेऊन चोखतो. आबाचा सोटा पारूच्या पोटाला स्पर्श होत होता, पारूला चांगलच कळालं होत की आबा आता तिला झवल्याशिवाय सोडणार नाही. तरी सुद्धा ती ओरडुन ओरडुन आबाला विरोध करत असती. आबा तिचे स्तन तोंडातुन सोडतो आणि बोलतो “हे बघ पारू मी लय ऐकुन घेतलं तुझ, आता गपगुमान माझा सोटा तुझ्या भोकात घालुन घे”. पारू पुन्हा जोरात ओरडती “आबाजी नको ना सोडा मला”. पारूच्या तोंडातुन आवाज येऊ नये म्हणुन आबा तिच्या ओंठावर ओंठ ठेवतो आणि पारूचे ओंठ चोखायला लागतो. आबा आता त्याचा सोटा पारूच्या योनिवर ठेवतो आणि पुर्ण ताकदीने त्याच्या सोटा तिच्या योनित घुसवतो. पारूचे तोंड आबाच्या तोंडात होते त्यामुळे पारूच्या तोंडुन फक्त “उम्मम्म उम्मम्म उम्मम्म” असा आवाज येतो. आबाचा फक्त सुपाडा पारूच्या पुच्चीत घुसला होता, अजुन आर्ध्या पेक्षा जास्त लवडा पुच्चीच्या बाहेर होता. आबा अजुन एक जोरदार दनका मारतो तेव्हा आर्धा लवडा तिच्या पुच्चीत घुसतो, पारोच्या योनित भंयकर वेदना होती, तिच्या डोळ्यातुन आश्रु वाहु लागतात, आबाच्या तोंडात तोंड असुन सुद्धा तिची किंचाळी बाहेर येती. “उम्मम्म उम्म्मम्म उम्म्मम्म” आबा न थांबता तिच्या पुच्चीत जोरात तिसरा दनका मारतो, या वेळेस आबाचा पुर्ण लवडा पारूच्या पुच्चीत घुसतो. आबाचा पुर्ण लवडा पारूच्या पुच्चीत घुसल्या मुळे पारू डोळे पांढरे करती आणि बेशुद्ध झाल्यागत शांत पडुन राहती. मग आबा तिचे ओंठ सोडुन देतो आणि एका हातानी तिचा चेहरा हलवत तिला आवाज देतो “पारू डोळे उघड”. पारू हळुच डोळे उघडती आणि आबाला म्हणती “आबा खुप दुखतय ओ, तुमचा सोटा खुप मोठा आहे सोडा मला नाहीतर मी मरून जाईल”.
आबा न थांबता तिच्या पुच्चीत जोरात तिसरा दनका मारतो, या वेळेस आबाचा पुर्ण लवडा पारूच्या पुच्चीत घुसतो. आबाचा पुर्ण लवडा पारूच्या पुच्चीत घुसल्या मुळे पारू डोळे पांढरे करती आणि बेशुद्ध झाल्यागत शांत पडुन राहती. मग आबा तिचे ओंठ सोडुन देतो आणि एका हातानी तिचा चेहरा हलवत तिला आवाज देतो “पारू डोळे उघड”. पारू हळुच डोळे उघडती आणि आबाला म्हणती “आबा खुप दुखतय ओ, तुमचा सोटा खुप मोठा आहे सोडा मला नाहीतर मी मरून जाईल”.
आबा: भरल ताट सोडण्या इतका माजलेला नाहीये मी, तु जेवढी हालचाल करशील तेवढा तुलाच त्रास होईल, गपगुमान पडुन रहा तुला पण मजा येईल थोड्या वेळानी”
पारू: “आबाजी तुमच्यात दया आहे का नाही, आव्हो लय दुखतया आज सोडा मी उद्या स्वताहुन येते तुमच्याकड”
आबा: “वा गं येडा का खुळा समझती तु मला”
आबा आता तापतो आणि आर्धा लवडा बाहेर काढतो आणि परत एक जोरदार दनका तिच्या पुच्चीत मारतो, दनका ऐवढा जोरात होता की पारूची किंचाळी निघते “आआआ आईगं मेले आआआआ”. आबा न थांबता परत एक जोरदार दनका देतो, पारूला अस वाटत होत कि ती मरणारच आहे, ती फक्त “आईगं मेले आहआह आईगं मेले आहआह” अस जोरजोरात ओरडत होती. मग आबा त्याचा पुर्ण लवडा पुच्चीतुन बाहेर काढतो आणि परत अजुन एक दनका देतो, यावेळेस एका दनक्यातच त्याचा पुर्ण लवडा पुच्चीत घुसतो, आता आबा न थांबता जोरजोरात पारूच्या पुच्चीत लवडा आत बाहेर करायला सुरुवात करतो, पारू वेदनेने रडत होती. १० मिनटात आबाच्या लवड्याची नशा हारूवर चढती. पारूची पुच्ची पुर्णपने ओली होती व लवडा आत बाहेर होतानी तिच्या पुच्चीतुन पच्चपच्चपच्च असा आवाज येइला लागतो, आता पर्यंत वेदनेने ओरडत असलेली पारू मजेत येती आणि तिचे पाय फाकवुन खालुन कंबर हालवायला सुरूवात करती, आता पर्यंत आबाला विरोध करणारी पारू आता स्वता कंबर हालवुन आबाला साथ देत होती. पारू कामवासनेत बुडाली होती आणि तोंडाला वाट्टेल ते बडबडत होती. “आबाजी आति खुप मजा येतीये आईग आबा आआआ, अजुन करा आबा आहआह”.
आबा: “भवाने मगाशी नको नको म्हणत होती आता कशी मजा येतीये”
पारू: “आबा आता अस वाटतय जस मी स्वर्गात आहे, आहआह तुम्ही करा अजुन खरा आहआह”
पारू आता तिच्या दोन्ही पायांनी आबाच्या कंबरेला विळखा घालती आणि स्वताची कंबर जोरजोरात हलवायला लागते. ५ मिनटातच पारूच्या पुच्चीतुन फळाफळा पानी निघत व ती शांत होती, आबाचा पण इतक्यात गळणर होता, आबा घपाघपा १०-१२ जोरात दनके देतो आणि पारूच्या पुच्चीतुन लवडा बाहेर काढुन जोरात चिकाची पिचकारी तिच्या पोटावर मारतो. आबाच्या लवड्यातुन भरपूर चिक पडतो. आबा तसाच पारूच्या बाजुला पडतो आणि तिला कुशीत घेऊन तिच्या ओंठांवर ओंठ ठेवुन चुंबन घेतो आणि तिला विचारतो “का गं पारू कसा वाटला आबाजीचा सोटा”
पारू: “जावा तिकड लय चावट आहात तुम्ही मला वाटल होत आता माझा जीव जातोय कि काय”
आबा: “आता उद्या पासुन रोज तुझ्या भोकात माझा सोटा घालतो”
पारू: “हो खुशाल घाला पण जरा दमानं करा”
अशाप्रकारे पारू नावाच कवळ्या कळीला आपल्या आबाजीन फुल केल.